Nieuw prentenboek moet taboe doorbreken
“Ieder kind hoort te weten wie zijn biologische vader en moeder zijn”
“Ieder kind hoort te weten wie zijn biologische vader en moeder zijn”
Iedereen heeft het recht te weten wie zijn ouders zijn. Klinkt logisch, maar het is niet zo vanzelfsprekend als je denkt. Ieder jaar zijn er honderden nieuwe gevallen bekend waarbij een kind niet weet wie één van de ouders – meestal de vader – is. Omdat er nog altijd een taboe rust op dit onderwerp én omdat veel ouders het lastig vinden om hun kinderen open en eerlijk in te lichten, is er nu een boek.
Iedereen heeft het recht te weten wie zijn ouders zijn. Klinkt logisch, maar het is niet zo vanzelfsprekend als je denkt. Ieder jaar zijn er honderden nieuwe gevallen bekend waarbij een kind niet weet wie één van de ouders – meestal de vader – is. Omdat er nog altijd een taboe rust op dit onderwerp én omdat veel ouders het lastig vinden om hun kinderen open en eerlijk in te lichten, is er nu een boek.
“Wat heb je nodig om een kind te vertellen wie zijn of haar vader of moeder is?”
“Wat heb je nodig om een kind te vertellen wie zijn of haar vader of moeder is?”
Over die vraag bogen Ester Bazelmans, gedragswetenschapper bij Sterk Huis en Esther Faro, eigenaresse van Praktijk bij Esther zich twee jaar geleden. Al snel viel de keuze op een prentenboek, vertelt Ester.
“Een boek waarin genormaliseerd wordt dat iedereen een vader en een moeder heeft. Er zijn geen middelen voorhanden om dit onderwerp bespreekbaar te maken na een scheiding, wanneer de vader uit beeld is. Vandaar dit boek. Het gaat over een vlinder die zich afvraagt waarom hij groen is terwijl zijn moeder geel is. Een simpel verhaal waarmee je op een laagdrempelige manier dit onderwerp met je kind bespreekt. En waarvan je leert dat je van beide ouders eigenschappen en kenmerken overneemt.”
Statusvoorlichting
Wanneer er sprake is van een complexe scheiding, kan een rechtbank statusvoorlichting opleggen: de verplichting aan een ouder om het kind te vertellen wie de andere ouder is. Soms is er weerstand, omdat de scheiding gepaard ging met zware problematiek en de vader volledig uit beeld verdwenen is. Wanneer een ouder het moeilijk vindt of simpelweg niet wil vertellen wie de andere ouder is, wordt de hulpverlening ingeschakeld. Dit boek is een middel om het ouders te vergemakkelijken. “Kinderen moeten niet opgroeien met een geheim van hun ouders”, vindt Esther. “Vroeg of laat komen ze erachter. Je kunt het ze daarom beter vertellen wanneer ze 4 jaar oud zijn, dan dat ze het zelf op hun 16e ontdekken.”
Ester vult aan: “Vaak is er een nieuwe partner die de vader- of moederrol (deels) heeft overgenomen, maar het erkennen van je biologische ouders hoeft niets te veranderen aan de gezinssituatie. Het kan nog steeds zo zijn dat je papa Joep ziet als je vader, die je naar de zwemles brengt en van school haalt. Maar dat je daarnaast weet dat papa Ruud je biologische vader is. En dus ook diens uiterlijke kenmerken en karaktereigenschappen hebt. Met name in de puberteit ga je ontdekken wie je zelf bent en tijdens die identiteitsontwikkeling is het ontzettend belangrijk te weten van wie je afstamt.”